3 ÇOCUKLUK ARKADAŞIM Bizim köyde meşhur bir söz vardır. Derler ki; Koçluk kuzu koz önünde belli olur. Bu sözü büyüklerimiz “Adam olacak insan çocukluğundan belli olur” diye yorumlarlardı. Bu günkü yazımda sizlere koç olacakları  koz önünde belli olan, ileri görüşlü birer adam olacakları daha çocukken belli olan üç arkadaştan bahsetmek istiyorum.   Bu üç arkadaşta müthiş bir ticari zeka vardı. Bu üç arkadaş nereden para geleceğini, nasıl para kazanılacağını çok iyi biliyorlardı. Biliyorum şimdi meraktan çatlıyorsunuz bu üç dahinin kim olduklarını merak ediyorsunuz. Üçüde çocukluk arkadaşım. Üçüylede çocukluğumuz beraber geçti, üçüylede çok davar yaydık. Evet sizlere Şaban,Çete ve Nurettinden bahsediyorum. Her ne kadarda çocukluğumuz beraber geçtiyse de, her ne kadar birlikte davar yaydıysak ta bu üç arkadaşla pek iyi anlaştığım söylenemezdi. Çete ile Şabanın davar yayarken papaz kaçtı oynayarak hileyle bana akşama kadar davar çevirttiklerini hiç unutmadım. Zaten Nurettinle hiçbir ortak yanımızın olmadığını cümle alem biliyor. Ama ne demişler? ”Yiğidi öldür amma hakkını yeme” daha o yaşlardayken ticaretin nasıl yapılacağını bize öğretmeleri hafızalarımıza kazınmıştı. Şimdi diyebilirsiniz ki “Canım ticareti herkes yapar. Bunda bu kadar abartılacak ne var?” Belki de haklısınız zaten bende işin o yönünden bahsetmiyorum. Benim anlatmaya çalıştığım bu üç arkadaşın sermayesiz ticaret yapmalarıdır. Bu üç arkadaş sermayesiz ticaret nasıl yapılırın kitabını yazmışlardı adeta.   Tek sermayeleri iki tane sıçandı. Evet evet! Yanlış okumadınız iki tane sıçan.   Şaban ile Çete Haroslardan deliklerine su dökerek çıkardıkları iki sıçanı köye getirerek köy  meydanında oynatmış, paranın belini kırmıştılar. Sıçan sektörü iyi para getirince başkalarının da iştahı kabarmıştı. Bunlardan biriside bizim Nurettin di. Daha önce tenekeden yüzük yapıp satan bizim Nurettin yüzük işini bırakıp oda sıçan işine girmeye karar vermişti. Sabahleyin ilk iş olarak mandıradan boş bir peynir tenekesi çalarak soluğu Hacının gözesinde almış, Hacının gözesinden  doldurduğu tenekeyi tekenin başına kadar taşıyıp sıçan deliklerine dökerek kısa sürede iki adet sıçan edinmişti. Daha sıçanların akılları başlarına gelmeden, sırtları kurumadan alıp alelacele köye getirmişti. Nurettin ya Allah bismillah deyip işe başlayınca Çete ile Şabanın işleri bir anda bıçakla kesilir gibi kesilmişti. Çünkü bizim Nurettin hiç vakit kaybetmeden Köyün bir başına tezgah açarak sıçan oynatmaya başlamıştı. Nurettin yeni bir uygulamaylada Şaban ve Çeteye öldürücü darbeyi vurmakta gecikmemişti. Çete İle Şaban sadece nakit çalışıyorlarken bizim Nurattin; Yumurta,Yün, eski yün çorap, eski naylon ayakkabı ne bulursa alıyordu.(Nerdeyse Kredi kartı çektirecekti). Onların müşterileri biranda bizim Nurettine akmaya başlamıştı. Ve bizim Nurettin Çete ve Şabanı ticaret sahnesinden silip atmıştı. Artık herkes Nurettine çalışıyordu. O gün akşama kadar köyün koyunları cılcıbız kalmışlardı. Müselle taşının yanına gizlenen çocuklar köyün koyunlarının yünlerini yolup Nurettine getiriyorlardı. Nurettin,Şaban ile Çeteye sıçan öyle oynatılmaz böyle oynatılır diye adeta meydan okuyordu. Nurettinin bu cafcafalı ticaret hayatı da fazla uzun sürmedi. Sıçanlardan biri kutudan atlayarak kaçtı bir deliğe girdi, diğer siçanda yemeden içmeden kesilip ölünce koskoca imparatorluk bir anda çökmüş ve böylece bizim Nurettin de ticaret tarihindeki yerini almıştı. Kısacası koz önünde koç olacakları ta o zamanlar belli olan bu üç arkadaş eğer başka iş kollarını değil de ticareti seçmiş olsalardı şuna eminim ki Kayseri den üç tane daha Sabancı çıkardı.   Bu vesile ile her üç arkadaşımı da saygıyla selamlıyorum. Yeni bir yazımızda buluşmak dileğiyle   Behcet ARSLAN