KAYMAKAM BEY Hikaye, Köyümüzden rahmetli Halıt dayının (Halit Sezer) Adanada bulunduğu yıllarda geçer.   Halıt dayı atıyla bir yere giderken bir köye uğrar. Malum o yıllarda At ,herkesin bine bileceği bir binit değildir. O yıllarda Ata ancak Ağalar,Beyler birde hali vakti yerinde olan Zenginler binebiliyordur. Hani Halıt dayınında bu Ağalardan,Beylerden farkı yok gibidir. Başında foter, gözünde gözlük,elinde de kamçısı vardır. Halit dayı bu haliyle Ağalardan, beylerden farksız gibidir. Köylüler Halıt dayıyı böyle  görünce hemen etrafını kuşatırlar. Köylerine böylesine önemli bir adamın uğraması hepsini heyecanlandırmıştır. Köy Muhtarı önünü ilikleyerek Halıt dayıya yaklaşır;   *Anlaşılan uzun yoldan geliyorsunuz beyim, buyurun aşağı ininde bir soğuk ayranımızı için der.   Halıt dayı kendisine “Beyim” diye hitap edilmesine çok sevinir bir o kadarda gururlanır. Halıt dayı atının üzerinden köylüleri bir süre süzdükten sonra;   *Valla aslında hiç zamanım yok ama madem ısrar ediyorsunuz bir ayranınızı içeyim,birazda soluklanayım diyerek atından iner.   Halıt dayı Atından inerken Muhtar köylülere tek sıra halinde dizilmelerini,şapkalarını çıkarmalarını önlerini iliklemelerini tembihlemiştir.Köylüler de Muhtardan aldıkları talimat doğrultusunda şapkalarını ellerine alırlar,önlerini iliklerler tek sıra halinde dizilirler. Bu durum Halıt dayının dahada çok hoşuna gitmiştir.   Halıt dayı atından iner, köylülerle tek tek tokalaşıp hal hatır sorduktan sonra geçer gösterilen yere otururur. Biraz sonra buz gibi ayranların biri gelip biri gitmeye başlamıştır. Halit dayı ayranını içerken Köy Muhtarı ezile büzüle yanına yaklaşmış;   *Af edersin beyim. Büyük bir adam olduğunuz belli ama ayıptır sorması siz kimsiniz? Nerden gelip nerye gidersiniz, köyümüze şeref vermenizin sebebi nedir? Diye sorar.   Halıt dayı buz gibi ayranından bir yudum daha içtikten sonra karşısında iki büklüm duran Muhtara bakar;   *Ben şu ileriki kazanın Kaymakamıyım. Tayinim o kazaya çıktıda oraya gidiyorum cevabını verir.   Köylüler karşılarında oturan adamın Kaymakam olduğunu öğrenince dahada bir heyecanlanırlar. Çünkü köylerine ilk defa bir Kaymakam gelmiştir.   Halıt dayı köylülerle bir süre sohbet ettikten sonra, tam kalkıp gitmeye hazırlanırken,elinde bir tomar kağıtla bir köylü gelir. Köylü Halıt dayıyı başıyla selamdadıktan sonra elindeki kağıtları Halıt dayıya uzatarak;   *Sayın Kaymakamım benim tapu ile ilgili bir sorunum var. Bizler cahil insanlarız bu işlerden anlamıyoruz. Size zahmet şu tapu kağıtlarına bir bakarmısın,bunlar banamı ait yoksa bir başkasıyla ortakmıyız? Diye sorar.   Halıt dayı böyle bir şeyi beklemiyordur.Biranda telaşlanır,ne yapacağını bilemez. Çünkü köylülerin Kaymakam diye bildikleri,karşısımda iki büklüm oldukları Halıt dayının gerçekte okuması yazması bile yoktur. Halıt dayı hiç bozuntuya vermeden köylünün elindeki kağıtlara uzanır;   *Ver bakalım vatandaşın işini görmek vazifemizdir diyerek kağıtları alır.   Gözündeki güneş gözlüğünü çıkarır,eliyle cebinde bir şeyler aranmaya başlar. Bir süre ceplerini karıştırdıktan sonra elindeki kağıtları tekrar köylüyle uzatarak;   *Tuh yav! Aksiliğe bakın okuma gözlüklerimi evde unutmuşum. Şimdi gözlüğüm olmadan bunları okyamamki,en doğrusu siz bu kağıtları yarın daireme getirinde orda bir bakayım, diyerek elindeki kağıtları geri köylünün eline sıkıştırır.   Halit dayı bakar ki herkes bir şeyler soracak,ortalık daha da karışacak hemen yerinden kalkar atına doğru yürümeye başlar. Köy muhtarı hemen önünü keser;   *Sayın Kaymakamım böyle bir ayranla olurmu? Ben oğlanı sürüye göndermiştim size koyun kesecektim. Oğlan nerdeyise gelir diyerek kalması için ısrar eder.   Halıt dayı atına biner;   *Çok sağolun ama şimdi kazadakiler beni bekliyorlardır. Başka zaman inşallah der.    Halıt dayı köylülere”Allahaısmarladık” dedikten sonra Atını sürer,tozu dumana katarak köyden çıkar gider. Bu Hikayemize konu olan Halıt Dayıyı saygı ve rahmetle anıyorum. Yeni bir yazımızda buluşmak dileğiyle.                                                                                                                                Behçet ARSLAN