ŞEHRİ DAYININ   BAHÇESİ

Şehri dayının elma bahçesi köyümüzün en büyük bahçesiydi. Çocukluğu bizim köyde geçip te Şehri dayının bahçesinden elma çalmayan yok gibidir. Köyümüzde başka elma bahçeleri de vardı ama Şehri dayının bahçesi elma çalmak için en uygunuydu. Birincisi; Diğer bahçeler çok göz önündeydi. Bahçeye daldığın anda hemen sahipleri tarafından fark edilir,daha elma ağacına tırmanmadan enselenirdin. İkincisi; Diğer bahçe sahipleri Şehri dayı gibi hoşgörülü değillerdi. Şehri dayıya yakalansan bile “Davun ataş yemişler,Zıkkımın kökünü yiye sıcalar” Sözleriyle kurtulma şansın vardı. Ama öbür bahçe sahipleri öylemiydi?Allah muhafaza diğerlerine bir yakalanırsan önce eşşek sudan gelene kadar  temiz bir dayak yerdin, ardından da koca köye rezil olurdun. Artık senin için tek kurtuluş yolu göçünü toplayıp köyden göç etmektir. 

Şehri dayının bahçesi köyün ortak malı gibiydi. Giren çalardı,çıkan çalardı. Bahçenin evimize yakın olması nedeniyle en çokta ben çalardım. Gündüzden en iri,en kızarmış elmaları gözüme kestirir,akşam karanlığı çöker çökmezde hemen dalardım. Gündüzleri de çalmak için çeşitli taktikler bile geliştirmiştim. Komdaki (Ahır) danaları çıkarır bahçeye sürer,ardından da danaları getirme bahanesiyle bahçeye girer elma çalardım.

Hiç unutmam; Bir gün yine aynı taktiği uygulayarak bahçeye girmiştim. Gözüme kestirdiğim elma ağacına yanaştığımda biranda Şehri dayıyla karşı karşıya kalmıştım.
Şehri dayı bana bakıp kaşlarını çatarak;

-Ne o yavrum geceleri çaldığın yetmedi de artık  gündüz evle vaktıdamı çalmıya  başladın? Dedi.

Ben elimle elmaların altında yayılan danaları göstererek;

-Ben danaları götürmeye gelmiştim dedim kekeleyerek.

Şehri dayı bir bana,birde ağaçların altında otlayan danalara baktıktan sonra;

-Ha yavrum siz üstünü yiyin,danalarız da altını yesin demişti.

Köye gitmeyeli yıllar oldu. O bahçe hala duruyor mu?Köyün çocukları aynı geleneği devam ettirip te o bahçeden hala elma çalıyorlar mı? Bilmiyorum. Duyduğuma göre bizim elma çaldığımız zamanlarda  henüz fidan olan ceviz ağaçları şimdi bolca ceviz veriyorlarmış. İnsanın içinden” Ah şimdi çocuk olsam birde bizim köyde olsam” Demek geliyor.

Bu vesileyle üzerimizde çok hakkı olan Merhum Hacı Şehri Dedeyide Rahmetle anıyorum. Ruhu şad,makamı cennet olsun.

Yeni bir yazımızda görüşmek dileğiyle.

                                                                          Behçet ARSLAN